عملیات عمرانی و محیط زیست
مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۷۲روز پنجم ژوئن را روز محیط زیست نامید. حال با تبیین محیط زیست قدر و منزلت آن و اهمیت و ضرورت جلوگیری از تخریب آن را در می یابیم. ناگفته پیداست انسانها از پیدایش با طبیعت سروکار داشته اند و همواره سعی درمهار کردن تخریب آن داشته اند. انسان بدوی بعلت تماس مستقیم با طبیعت تاثیر کمتری بر آن گذاشته است. اما این وضعیت در طول تاریخ دستخوش تغییرات ریشه ای شده است و انسان به موازات نیازهای خود به دگرگون کردن محیط زیست و شکل بخشیدن به آن مبادرت ورزید، این تغییر محیط تا آنجا پیش رفت که انسان امروزی، نقش بسیار مهمی در نابودی محیط زیست دارد. برای اولین بارکارشناسان انگلیسی در دهه ی ۱۹۲۰ تعریف مستقلی از محیط زیست داشتند.اما تا قبل از دهه ی ۱۹۶۰ عمدتاَ مردم و حتی تحصیل کرده ها محیط زیست را با طبیعت مترادف دانسته و بر این باور بودند که محیط زیست تنها به طبیعت و حیات وحش اطلاق میشود.با گذر زمان مسئله محیط زیست چنان با زندگی انسان ها عجین شد تا آن جا که در سال ۱۹۷۲ بیش از٣۰۰کتاب در مورد محیط زیست درآمریکا به نگارش درآمد و دردهه های پایانی قرن بیستم متخصصین محیط زیست، شهرسازی و جامعه شناسی تلاش نمودند تعریف جدی و روشن تری برای آن پیدا نمایند و بدین منظور کنفرانسها و سمینارهای کشوری و جهانی برپا نمودند. برای رسیدن به نقطه نظرهای مشترک در مورد حفظ محیط زیست شبکه ای از نهاد های بین المللی ایجاد شده است و قراردادهائی دراین زمینه به امضاء اکثر کشورها رسیده است.
درآمد
با توجه به اهميت ارزيابي زيست محيطی جایی که میخواهیم در آن پروژه عمرانی اجرا کنیم و همچنین تأثیرات آن بر روی محیط زیست؛ در این مقاله کوشش خواهد شد به تأثیرات منفی پروژه‌های عمرانی که بدون ارزیابی زیست محیطی اجرا میشود، پرداخته شود تا با ارایه راهکاری مناسب تأثیرات منفی پروژه‌های عمرانی را بر محیط زیست، کاهش دهیم لذا در این مقاله به مباحثی همچون آلودگی هوا بر اثر طراحی و انتخاب نادرست شهرها و گسترش آنها، حمل و نقل و تأثیرات آن بر محیط زیست، برداشت بیرویه شن و ماسه از بستر رودخانه‌ها و تأثیر آن بر محیط پیرامون خود، آلودگی صوتی ناشی از قطارها و ماشینها که خود بر میگردد به انتخاب محل نادرست (بدون ارزیابی) برای کشیدن ریل و جاده، پرداخته شده است. توسعه عمرانی، اقتصادی، صنعتی و غیره است ولی آنچه که ما در مورد آن بحث خواهیم کرد توسعه عمرانی و اثرات آن بر محیط زیست است که باعث بوجود آمدن علمی شده است. که در این علم بر لزوم برنامه‌ریزی زیست محیطی برای احداث پروژه‌های عمرانی تحت عنوان Civil and environmental engineering تأکید می شود.
مفهوم کلی برنامه‌ریزی زیست محیطی عبارت است از تلاش هایی که در جهت تعادل و هماهنگی فعالیت های انسان در محیط زیست صورت میگیرد. این فعالیت ها عمدتاً بصورت برنامه‌های آبادانی و ساختمانی است که انسان به نفع خود ایجاد نموده و به این شکل برنامه‌ریزی محیط زیست در نهایت میبایست اثرات منفی این تأسیسات و فعالیت ها را بر محیط طبیعی خنثی نماید و این در حالیست که بسیاری از ناظران اظهار نگرانی مینمایند که علاقه انسان به توسعه صنعتی و اقتصادی منجر به خساراتی به محیط زیست میگرددکه نتیجه این تغییرات و به دنبال آن به لحاظ کاهش منابع طبیعی و ذخایر و زیر زمینی ، همبستگی مختل و اجتماعات انسانی از هم فرو خواهد پاشید. و همچنین ایجاد هرگونه تغییر روش در طرق استفاده از زمین و طبیعت مجاور آن به ایجاد تغییرات محسوس نامطلوبی در محیط زیست منجر خواهد شد با این رویکرد پر واضح است وظیفه برنامه‌ریزان محیط زیست اتخاذ تدابیری به منظور کاهش سریع تأثیر منفی این تغییرات است و برای نیل به این هدف ضروریست که برنامه‌ریزان دو مفهوم زیربنایی را مورد استفاده قرار دهند اول اینکه هرگونه تجهیز کارگاه و تأسیسات عمرانی که در منطقه ای بنا میگردد، دارای نیازمندیهای بالقوه ای است که بنا بر شرایط ژیواستراتژیک مناطق تعیین، تنظیم و اجرا میگردد. شایان ذکر است پیشرفت دانش به منظور تعالی و پیشبرد تکنولوژی می تواند باعث افزایش این قبیل هم زیستی ها و نهایتاً مسالمت آمیز شدن آنها بیانجامد. وظیفه برنامه‌ریزان محیط زیست اتخاذ تدابیری است که تأثیر منفی این تغییرات را به حداقل کاهش دهد. که برای رسیدن به چنین هدفی برنامه‌ریزان دو مفهوم عمدتاً زیربنایی را باید مورد استفاده قرار دهند اول اینکه هرگونه تأسیسات عمرانی که دریک منطقه بنا میگردد، دارای نیازمندیهایی است که بنا بر مختصات طبیعی مناطق تعیین میگردد با توجه به علم عمران میتوان شهر را مجموعه‌ای از سازه‌های عمرانی تعریف کرد که جمعیت انسانی در آن به فعالیت روزمره خود مشغول است. این سازه‌های عمرانی عبارتند از خانه‌ها که حجم عظیمی از شهرها را به خود اختصاص داده، فرودگاهها، ایستگاههای قطار و مترو، تأسیسات آب و برق و گاز که معمولاً در حومه شهر مستقر هستند کشتارگاهها و غیره که همه آنها میتوانند اثراتی را بر محیط زیست اطراف خود بگذارند
آلودگی صوتی ناشی از توسعه شهرها
پیامدهای زیانبار آلودگی صوتی بر انسان به صورت مستقیم و در کوتاه مدت پدیدار نمیشود. بلکه در دراز مدت مستقیماً بر دستگاه عصبی انسان اثر گذاشته و پیامدهای منفی آن بروز میکند از جمله بزرگترین منبع تولید این آلودگی، صنعت است. این خود در طراحی کلان شهرها میتواند مورد توجه قرار گیرد تا مراکز صنعتی حتیالامکان دور از محل زندگی انسان باشد. از دیگر عوامل آلودگی صوتی میتوان هواپیما را نام برد که احداث خانه‌ها در نزدیکیفرودگاهها میتواند انسان را بیش از پیش در معرض این آلودگی قرار دهد. البته این آلودگی نه تنها انسان، بلکه شامل حیوانات نیز میشود بطوریکه دانشمندان فرانسوی کشف کرده‌اند که غرش هواپیما موجب فقدان موقت حس در زنبور عسل میشود و آن را از فعالیت باز میدارد و یا اینکه شکستن دیوار صوتی توسط جت باعث تلف شدن جوجه‌های پرندگان میشود.
نقش بزرگراه در آلودگی صوتی
آلودگی صوتی در بزرگراهها به مراتب بیشتر از سایر خیابانهای شهری میباشد و از آنجا که به صفر رساندن آلودگی صوتی در اطراف بزرگراهها غیرممکن است باید با یک سری ارزیابی ، نقاط دارای آلودگی را شناسایی و با انجام راه حلهایی که در زیر آمده است حتیالامکان آن را برطرف نمود.
1- ایجاد منطقه حایل
2- استفاده از گیاهان
3- احداث خاکریز سبز
4- ایزوله کردن ساختمانها
5- اولویت در ساخت پلها و استفاده از مترو جهت تردد وسایط نقطه.
6- احداث فرودگاهها در خارج از شهر.
7- از تردد وسایط نقلیه در مرکز شهرها جلوگیری به عمل آید و یا با اتوبوس و مترو جایگزین شود.
8- بهینه سازی پایدار ساختمان
راه‌حل‌های مقابله با آلودگی صوتی عبارتند از:
1- جدا سازی مناطق صنعتی پرسروصدا از مناطق مسکونی.
2- استفاده از سدهای طبیعی همچون درخت در برابر صوت.
3- افزایش حریم جاده‌ها و دور بودن از مناطق مسکونی .
بهینه سازی پایدار ساختمان، روندی اجرایی است که هدف نهایی آن بهره‌وری در محیط. انرژی و سرمایه در ساختمان است. این هدف با کاربرد روشهایافزایش کارایی انرژی و استفاده از مصالح سازگار با طبیعت و طراحیهای چند جانبه برای بهره‌وری از انرژی و طراحی بهینه فضای داخلی و خارجی ساختمانها تحقق مییابد. اجرای این طرح باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی، بازیافت زباله و بازیافت مصالح و کاهش هزینه‌های نگهداری ساختمان میشود که اثرات زیست محیطی آن بدین قرار است:
1- کاهش مصرف انرژی و استفاده از انرژیهای طبیعی مانند باد و خورشید
2- ذخیره‌سازی انرژی
3- تطبیق ساختمان با محیط در چارچوب قواعد طراحی، نماسازی، منظره سازی و...
4- سالم سازی هوا و آب در محیط
5- دفع صحیح فاضلاب
6- بهینه‌سازی کاربرد انرژی الکتریکی
7- کاهش ضایعات و اصلاح سیستم دفع زباله و بازیافت آن
8- حذف مصالح و مواد مضر برای انسان و محیط در فضای ساختمان
9- قابل بازیافت ساختن مصالح ساختمانی.
10- اثرات استخراج شن از رودخانه
شن و ماسه از جمله فراوان‌ترین و ارزان‌ترین مصالح ساختمانی هستند که بیشترین کاربرد را در پروژه‌های عمرانی دارند. شن ها و ماسه‌ها را از معادن مختلف برای پروژه‌های عمرانی تهیه میکنند از جمله این معادن میتوان به کوهها و بستر رودخانه‌ها اشاره کرد. شن و ماسه‌ای که از کوهها استخراج میشود بصورت شکسته مورد استفاده قرار میگیرند و شن های رودخانه‌ای را اصطلاحاً نشکسته یا گردگوشه مینامند. که این شنها با درصدهای مختلف با اختلاط بتن مورد استفاده قرار میگیرد. حال نکته اینجاست که آیا استخراج شن و ماسه از رودخانه‌ها و کوهها تأثیری بر محیط زیست دارد یا خیر؟
برداشت رسوبات آبرفتی از بستر رودخانه‌ها موجب تغییرات مورفودینامیکی میشود. این تغییرات محدود به محل استخراج نیست بلکه کیلومترها بالاتریا پایین تر از آن ظاهر میشود که کاهش یا ناپایداری لایه زیرین بستر و داخل شدن ذرات ریز در محیط آبی همراه با بروز فرسایش اضافی، از جمله این تغییرات است. بروزتغییرات در محیط زیست سبب دگرگونی ترکیب و تعادل جمعیت زیست مندان آبزی شده ودرنتیجه باروری وکارکردها یا کوسیستم را تغییرمیدهد. بهره‌برداری شن و ماسه مثل تخلیه هرپسابی نوعی آلودگی بشمار میرود. اختلال در تعادل بیولوژیکی رودخانه در اثر برداشت شن و ماسه از بستر آن دارای دو اثر بنیادی است.
1- تغییر در الگوی جریان طبیعی آب در نتیجه تغییر و دگرگونی در مقطع طولی و عرضی رودخانه بدلیل عمیق‌سازی بستر و تشدید فرسایش.
2- افزایش بار محیط زیست با مواد رسوبی معلق در نتیجه آب مورد استفاده در شستشوی شن و ماسه و همینطور عملیات بهره برداری از شن و ماسه .