طراحي دکوراسيون داخلي - آسيا منطقه بزرگي با سبک هاي مختلفي چون ايراني، هندي، چيني و ژاپني و عربي است. از مشخصات سبک هاي آسيايي مي توان به استفاده از رنگ هاي گرم به خصوص قرمز که به نظر چيني ها و ژاپني ها خوش يمن است اشاره کرد. بطورکلي جهان بيني شرق دور براساس تعادل ميان يين(چپ، انرژي زنانگي) و يانگ(راست، انرژي مردانگي) است.
مادراين مقاله سعي داريم به بررسي ويژگي هاي بارز اين سبک ها بپردازيم.
سبک ژاپني
تميزبودن، کم کردن جزئيات و توجه به سادگي ازخصوصياتت بارزاين سبک است فريم غالب درآن مربع است. وجود عناصرخاصي مانند: تاتامي مت(کف پوش حصيري بافته شده از ساقه برنج) واشيتسو(اتاقي پوشيده شده ازتاتامي مت) درهاي کشويي، ميز کوتاه و صندلي آن به نام زابوتن. توکونرما: اتاقک آلاچيق مانندوهمينطورکاکمونو.سوئي سکي، ايکبانا، بن ساي، توري از ويژگي هاي اين سبک است. باغ آرايي ژاپني که تحت تأثير آئين هاي شينتووذن بوده جلوه خاصي به آن بخشيده است.
سبک چين
سه اصل مهم در اين سبک وجود دارد: سادگي، انرژي و طبيعت، که مهمترين اصل پيدا کردن مکان مناسب براي هر وسيله مي باشد.کاربرد چوب به عنوان يک متريال طبيعي در اين سبک زياد ديده مي شود. کاربرداصول فنگ شويي (باد و آب). برقراري اعتدال ميان انرژي ها يکي ديگر از خصوصيات سبک چيني است. عناصر مهم درفنگ شويي: آب، آتش، خاک و چوب و فلز هستند.مهمترين اصل فنگ شويي پرهيز از انباشتگي و بي نظمي واصل ديگر دقت در رنگ محيط اطراف است. گياه بامبوبه نحوي اعجاب انگيزهر ? اصل فنگ شويي را وارد محيط مي کند. رنگ هاي اصلي کاربردي در اين سبک مشکي، طلايي، زرد و قرمزهستند.
سبک مراکشي
طراحي داخلي اين سبک معروف است به سبک عجيب و غريب. عناصر اصلي در آن فرش، کاشي، ظروف رنگي، سفال فانوس، آثار فلزي، کف پوش سفالي قرمز،سکوهاي بيرون زده از ديوار، مبلماني باچوب هاي منبت و مشبک، سايه بان بالاي تخت، حياط اندروني (رياض)، چراغ هاي خفا، کاشي زليج، تجين ورنگ هاي مورد مصرف (آبي فيروزه اي و کبود) سفيد و سبز هستند.
سبک مصر:
هنر مصري سبک هنر توصيفي است استفاده زياد از سنگ هاي طبيعي مثل آهک و حجم هاي مکعبي، حجيم و خطوط مستقيم ستون هاي قطور و منقوش و پنجره هاي مشبک چوبي با رنگ تيره در معماري مصري و نوع خاص پرسپکتيوآن وهمچنين استفاده از عناصر بارزي مانند: مصطبه (مقابر اشرافي)، هيرو گليف (بارزترين نقوش دکواتيو مصري )، ستون هاي کوتاه و چاق ،هيروگليف،نقاشي ساکن و خشک، نقاشي پر رنگ و لعاب، نقاشي روي پاپيروس، نقش کنده کاري شده روي ديوار، رابطه نزديک با طبيعت ، لوتوس،آنخ(کليد زندگي يا کليد نيل )،خداي مات، آنوبوس، خپري(سوسک بالدار)، آمن،وجت، ايارت، اوروبوروس، بست ،کانوپيک ،اوبلسيک.در دکوراسيون مصري وجود طاقچه هايي پر از اشياء تزئيني و مجسمه و… دردل ديوار ها جلوه خاصي به اين سبک بخشيده است.
سبک هندي
بارزترين عنصردر اين سبک رنگ است. وجود تزئينات کوچک مانند قليان، شطرنج، سوزن دوزي ظريف، چهل تکه و مندير( معبد کوچکي که هر جايي در خانه غير از اتاق خواب مي توان قرار داد) و استفاده از نقوش شيوا، لاکشمي، گانشا وهمينطور نقش فيل (اعتقاد هندوها بر به ارمغان آوردن ثروت) از خصوصيات آن محسوب مي شوند.
سبک رومي باستاني
يکي از ويژگي هاي هنر روم باستان استفاده بجا از تزئينات و مجسمه سازي است،ابداع استفاده از سرديس بجاي مجسمه کامل در اين دوران بروز کردو از عناصر بارز آن ميتوان به : فرسکو،کاتورا، پانتئون، موزلييک هاي رومي، باسيکيا، لامپ هاي رومي، فوروم، کلسئوم ،کاتاکومب اشاره کرد. طاق هاي نيم دايره، استفاده از موزائيک بر ديوار، نواره، آب نما. سونا و استخر. و تبديل نقاشي ديواري به کاغذ ديواري از رنگ خصوصيات معماري اين سبک هستند. در مبلمان به سبک رومي تأکيد بر استفاده مختصر از مبل و صندلي است و بيشتر از تزئيناتي مثل موزائيک ها و نقاشي هاي ديواري و پارچه هاي منقوش و اشياء دکوراتيو استفاده مي کنند. استفاده از صحنه هاي جنگ گلادياتورها به عنوان قطعات موزاييک شده و تمايز دهنده اي براي دکور منزل اشراف با عامه بوده است.
يونان باستان
دوره هاي مختلف آن عبارتند از: دوره هندسي، کهن يونان، کلاسيک، هلني
شيوه هاي معماري يوناني به سه دسته تقسيم مي شود:?- دوريسي ?- ايوني ?- کرنتي
قراردادن فرم سنتوري بر بالاي ساختمان ،استفاده از معماري هندسي بر پايه تناسب از ويژگي هاي اين سبک است. مصالح عمده ، آهک، و مرمر سفيد. اختراع دولت شهر گام مهمي بود در زندگي شهري.سبک چيدمان رومي و يوناني بر تقارن و تعادل تأکيد دارد. معروف ترين نقش در نقوش يوناني، زنجيره يوناني است.رنگ برتر سفيد و آبي است. از خصوصيات سبک مدرن يوناني استفاده زياد از نور طبيعي است.
سبک گوتيک
در هنر معماري گوتيک الگوي معماري به صورت فلش هاي رو به بالا (سمت خداوند) نشان داده شده است.
کليساي نوتردام بناي معروف سبک گوتيک است. شمعدان هاي فلزي و شومينه سنگي هم از بارزترين عناصر اين سبک هستند.
باروک
مهمترين خصوصيت معماري باروک ساختن فضاهاي منحني و استفاده فراوان از تزئينات معماري بود.استفاده از رنگهاي تيره ورسمي در تجملي ترين سبک دکوراسيون جلوه خاصي به آن ارزاني داشته است. کاخ ورساي شاهکار اين سبک است.
روکوکو
اين سبک همانند سبک باروک تجلي است با اين تفاوت که ميزان آراستگي ها در آن کمترشده وبيشتر از رنگهاي روشن استفاده مي شود.
ويکتوريايي
در اين طرح ديوار به دو قسمت تقسيم مي شود. که هر قسمت با کاغذ ديواري يا رنگ تيره جدا مي شود.
مهمترين موضوع در اين سبک هماهنگي و تعادل است. استفاده ازشمعدان هاي بزرگ و چلچراغ هاي بزرگشيشه هاي منقوش از نشانه هاي اين سبک است.
سبک انگليسي
اين سبک خود به سبکهاي متفاوتي با نامهايي که بيشتر از القاب و اسامي ملکه ها و يا اشراف زاده ها بوده طبقه بندي مي شود، مادر اين بحث صرفا به بردن نام و خصيصه اي بارزاز آنها اکتفا مي کنيم.
سبک ويليام مري(چوبهاي انحنا دار شکل هاي S , C)
سبک کويين آن(پايه هاي کابريولي و قوس دار S)
سبک جورجين(استفاده از روکش چوب پارچه کوبي، کاغذ ديواري، چوب هاي ماهاگوني، اقاقيا)
سبک چنديل( پايه هاي کبديولي داشتند که به پنجه يک گربه ميان با توپي که گرفته بود ختم مي شود)
هپل وايت(صندلي با پشتي سپري يا قلبي شکل)
شرايتون(پايه استوانه شياردار يا مارپيچ)
سبک بيرر مير( مدال ها با نقاشي پرتره زياد کاربرد داشت)
سبک باهاوس( بکارگيري فلز در قاب صندلي و مبلمان زيادتر شده) پيشگام مدرنيسم در معماري.
آرت نوو : احياگر سبک تزئيني درماتيک باروک و هدف آن نمايش ارزش هاي تزئيني خطوط منحني. استفاده زياد از انواع کف پوش هاي چوبي از خصوصيات اين سبک است. نقاشي روي شيشه از اين سبک ابداع شد.
آرت دکو: از بارزترين خصوصيات اين سبک استفاده از فرم هاي گياهي در فرفوژه ها ورنگ هاي روشن و يکدست مي باشد.
سبک روستيک : در فضاهاي ويلايي کاربرد داردوکوشش اين سبک به درون خانه کشيدن طبيعت خالص است.
شابي شيک: مهمترين خصيصه آن به نمايش در آوردن مبلمان کهنه به صورت نماي آنتيک و ارزشمند است.